Los 1164

Bronzen stempel met het wapen van de familie van Zuylen van Nievelt en van Zuylen van Nyevelt (niet te verwarren met de familie van Zuijlen van Nijevelt): in zilver drie zuilen (2-1), boven het schild een kroon met vijf fleurons, randtekst: "S CASTRIDE NOVO CAMPO AD FEUDA" De oudst bekende voorouder was Dirk van Sulen (van Nijenveld) die vanaf 21 mei 1285 wordt vermeld en sneuvelde in 1304 te Zierikzee. De familie vestigde zich in Utrecht, stelde zich in dienst van de bisschop en interesseerde zich daarnaast actief in het inpolderen en droogleggen van moerassen in de streek van de Vecht en in de Langbroekerwetering. De investeringen waren winstgevend en de van Zuylens werden gefortuneerd. Al snel lieten de ze kasteel Zuylen bouwen, waar zij tot 1422 de eigenaar van waren. Vanaf 1327 tot in het midden van de zestiende eeuw werd het ambt van hofmaarschalk van de Utrechtse bisschop onafgebroken door een Van Zuylen uitgeoefend. Vanaf de vijftiende eeuw was er bijna altijd een Van Zuylen betrokken bij het stadsbestuur van Utrecht, als "oudman", raadslid, wethouder of burgemeester. Naast het kasteel van Zuylen aan de Vecht, bezaten familieleden onder meer de domeinen en kastelen Abcoude, Beverweerd, Blikkenburg, De Haar, Duurstede, Geerestein, Harmelen, Natewisch, Nijeveld, Zuilenburg en Zuylenstein. De Belgische tak van het geslacht Van Zuylen van Nievelt, is genaamd Van Zuylen van Nijevelt of van Nyevelt. De afsplitsing ontstond toen Pieter-Frederic van Zuylen (1604-1691), in de Zuidelijke-Nederlanden trouwde en daar ging wonen. De verhuizing had hoofdzakelijk te maken met de wil om trouw te blijven aan de katholieke godsdienst. Van alle tot de adel verheven familieleden, heeft alleen de lijn van Jean-Jacques van Zuylen van Nyevelt zich tot op heden in mannelijke lijn voortgezet. (doorsnede 2,8, h. 1,2 cm.)