Wanneer edelstenen onderdeel vormen van een sieraad of ander object, vertellen wij u de waarde van het item, mét en zonder het gesteente. Een hoog aantal edelstenen in een ketting of armband betekent namelijk niet altijd een hogere geldwaarde. In de regel is het zelfs zo dat één grote edelsteen van tien karaat meer waard is dan tien kleinere van één karaat. De edelsteen waarde aan de hand van het karaat (eenheid van massa) is daarnaast afhankelijk van het soort edelsteen. Een goed voorbeeld hiervan is het verschil in waarde tussen smaragden en amethisten. Zelfs bij een gelijkwaardig karaatgewicht, zal de geldwaarde van beide stenen mijlen van elkaar verwijderd zijn. Net als met alle collectorsitems is ook bij edelgesteente de zeldzaamheid een belangrijk punt. Onder de zeldzaamste edelstenen van de wereld behoren de roze diamant, painite en zwarte opaal. Hoe minder een steen in de natuur voorkomt, hoe waardevoller dat hij is.

Een tweede belangrijk punt is de duurzaamheid, waarbij voornamelijk de hardheid, splijtbaarheid en chemische bestendigheid centraal staat. Tot slot, want daarom houden we immers zoveel van edelstenen, de visuele aspecten. Hoe hoger de glans, de helderheid en het lichteffect, hoe meer een edelsteen waard is. In vaktermen noemen we dit ook wel de vier C’s: ?

• Carat (karaat) ?
• Clarity (zuiverheid) ?
• Colour (kleur) ?
• Cut (slijpvorm)

Edelstenen taxeren is niet voorbehouden aan stenen die (nog) geen bewerking hebben ondergaan. Ruwe edelstenen hebben pas een hoge waarde als ze over genoeg goede eigenschappen beschikken. Edelgesteente komt echter pas goed uit de verf, wanneer ze op de juiste manier geslepen zijn. Hierbij maken we onderscheid in ronde, de zogenaamde cabochon en hoekige vlakke facet-slijpsels. Op welke manier een edelsteen uiteindelijk geslepen wordt, hangt af van het soort steen, de verhoudingen, de symmetrie en het uiteindelijke doel. In principe zijn het merendeel van de slijpvormen op elke soort edelsteen toe te passen. In de praktijk zien we echter het cabochon-slijpsel veelal terug bij gekleurde en de facettering bij heldere edelstenen. Hoe harder het gesteente is, hoe meer slijpvormen er mogelijk zijn. En hiermee zijn we er nog niet. Tijden uw edelstenen taxeren kijken wij ook altijd nauwgezet naar de slijpkwaliteit an sich. Deze kwaliteit bepalen we aan de hand van drie criteria:

• Briljante – weerkaatsing van het licht.
• Vuur – kleuren die ontstaan bij lichtinval.
• Schittering – licht en donker flitsen bij het van de steen.

Tot zover edelgesteente van natuurlijk oorsprong. Tijdens het edelstenen taxeren komen wij ook regelmatig synthetische edelstenen, imitaties, samenstellingen en zogenaamde verfraaiingen tegen. Synthetische edelstenen deden hun intrede aan het einde van de 19 e eeuw. Zij zijn kunstmatig vervaardigd, maar beschikken wel over dezelfde chemische samenstelling als natuurlijke stenen. Imitatiestenen bestaan voornamelijk uit glas, porselein, hars en kunststoffen. Samenstellingen daarentegen zijn lastig van echt te onderscheiden, omdat ze bestaan uit doubletten of tripletten van natuurlijke edelstenen. Bij de zogenaamde verfraaiingen tenslotte, zijn edelstenen van mindere kwaliteit mooier gemaakt door verhitting, bestraling of het inbrengen van vulmateriaal.